© Rootsville.eu

Polly O'Keary & The Rhythm Method (US)
tiltle: As Live As It Gets (Live)
music: blues
release date: july 26, 2019
label: Independent
info artist: Polly O'Keary
promotion: Frank Roszak Radio Promotions (US)

© Rootsville 2019


Een 'Live' album ligt niet meteen in de hoogste schuif bij me maar toch heeft deze nieuwe van "Polly O'Keary & The Rhyhtm Method" de nodige punch in zich om het als een volwaardig album te gaan aanzien. Deze "As Live As It Gets" is een compolaite die op divese locaties werd opgenomen en is de opvolger van het in 2017 uitgebrachte "Black Crow Callin'". Dus niet meteen nieuw werk maar nummers uit hun toch al wel behoorlijk repertoire.

Een vrouwelijke bassiste die dan ook nog de vocals tot zich neeme, een blues chick 'pur sang' dus, en daarmee is de introductie voor deze Polly O'Keary een feit. De geschiedenis over deze Polly O'Keary' is er eentje dat best mag verfilmd worden. Ze groeide op in een leven totaal aan enige luxe verborgen en was voorbestemd om in lokale cafés met muziek zichzelf van enig inkomen te voorzien. Het was de muziek die haar uit een uitzichtloze situatie wit te brengen en begon te touren met namen als 'Too Slim & The Taildraggers' en 'The Soul Of John Black'

In 2017 wist ze met haar vorige album "Black Crow Callin'" nog in de prijzen te vallen als "Best Self-Produced Album" tijdens de "IBC". "Polly O'Keary & The Rhyhtm Method" behoren sinds 2004 tot een van Seattle's beste bluesbands. Ze werden in 2004 door de Washington Blues Society uitgeroepen tot beste nieuwe band en wonnen daarna veel erkenning, waaronder "Best Blues Album" voor 2008 met "Who Needs The Blues".

De storende "live" invloeden worden hier tot een minimum beperkt op deze "As Live As It Gets" en da ervaar ik dus als positief. Na een bescheiden applaus en een aankondiging beginnen ze er aan met het stevig rockende "Red Light". De beats slingeren zo de ruimte in ook na "A Man Who Can Stand", beiden originals van Polly's hand samen met haar "Rhythm Method". Eén van mijn favoriete soulblues shouters is zonder meer Darrell Nulisch en van hem brengen ze "I Wish You Could See Me Now", een nummer dat Darrell schreef samen met Ronnie Earl.

Ook van Eric Bibb selecteerden ze eentje en met "In My Father's House" is er dan ook uiteraard enige funky gospel sound mee gemoeid. Net als het eerdere "A Man Who Can Stand" komt de ballad "Black Crow Callin'" uit het gelijknamige album uit 2017. Van Ronnie Earl brengen ze ook nog "It's My Soul" waarna "Stop Rain", "Gather 'round Me Angels" en "I Don't Understand" weer als originals kunnen worden beschouwd. Afsluiter van dit steive blues album is de titeltrack uit haar meest succesvolle album "Who Needs The Blues". Toch ook eens graag op onze podia graag!

tracks:

01. Red Light
02. A Man Who Can Stand
03. I Wish You Could See Me Now
04. In My Father's House
05. Hard Act To Follow
06. Black Crow Callin'
07. It's My Soul
08. Stop Rain
09. Gather 'round Me Angels
10. I Don't Understand
11. Old Love
12. Sugar Daddy
13. Who Needs The Blues